4.30 uur am ging het wekkertje. Wat hebben we er al niet voor over hebben om de zonsopgang bij Angkor Wat te zien. Mr. Wood, de tuktukdriver van de dag, stond om 5.00 uur al helemaal klaar evenals de andere zotte toeristen die in het donker op weg zijn, want we waren zeker niet de enige die dit briljante plan hadden, zo bleek al onderweg met een hele stoet tuktuks en fietsers. Het begon al wat licht te worden toen we aan kwamen, maar toch nog wel op tijd voor de foto's.
Wel een beetje een deceptie: ze zijn de ingang aan het restaureren en daar hebben ze een hele grote, lelijke, groene tent overheen gezet. Daarna uiteraard nog door Angkor Wat zelf gelopen. Niet de mooiste, vinden wij, maar wel indrukwekkend zo groot en hoog. We blijven ons ook afvragen waar al deze stenen vandaan gekomen zijn en hoeveel mensen er nodig geweest moeten zijn om dit allemaal te bouwen en decoreren. Bijna alle pilaren, plafonds, deurposten en muren zijn versierd met allerlei versieringen, teksten en tekeningen.
Nadat we hier wel genoeg hadden gezien, zijn we een klein uurtje verderop met de tuktuk naar Banteay Srey gegaan. Precies op tijd, na ons arriveerden 2 bussen met Russen en Aziaten. Klein, compact complex, pas 100 jaar geleden herontdekt en vooral de decoratie in goede staat. Natuurlijk hebben wij ook weer de nodige foto's gemaakt.
Hierna, weer terug richting Siem Reap, nog gestopt bij het Cambodia Landmine Museum. Niet groot, maar duidelijk verhaal, van geplastificeerde A4-tjes in het Nederlands. Landmijnen veroorzaken hier nog regelmatig ongelukken of erger, en de meneer van dit museumpje is een landmijnopruimer en heeft ze allemaal bewaard.
Als laatste van de ochtend zijn we nog gestopt bij Banteay Samre.
Hierna hadden we het zo warm dat we de rest bewaren voor de laatste dag en besloten om nu weer lekker in het zwembad te gaan springen. Wel eerst nog een van onze favouriten gekocht: baguette 'la vache qui rit' met groenvoer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten