Dag 119: Pai

Vandaag zijn we met het brommertje de omgeving van Pai gaan verkennen. Eerst richting de Pembok waterval, maar die hebben we niet gevonden. Zeer waarschijnlijk zijn we net te vroeg omgedraaid op het zijweggetje. Daarna naar de Pai Canyon. Hier lopen wat richels waarover je kunt 'wandelen', nu is de grond erg glad en het pad geen mooi pad en was het ook klimmen en klauteren. Nu bleef Karen wat achter, die is niet zo snel, en wilde Bas kijken waar ze bleef, dit leidde tot een glijpartij waarbij Bas zijn ene scheen flink afschaafde. Wel het kleine rondje verder gelopen maar daarna zijn we toch maar even terug gegaan naar het hotel om de wond echt goed schoon te maken en te verbinden. Nadat Bas zijn been goed was ingepakt zijn we weer op het brommertje geklommen en naar de Memorial Bridge gegaan. Een brug over Pai river die uit Chiang Mai komt maar die ze naar Pai verhuisd hebben. Hierna zijn we op zoek gegaan naar de Mae Yen waterval, maar nadat we met het brommertje al 2x door een riviertje hebben gereden en toen voor een bamboehek kwamen en het nog zo'n 5 km zou zijn, zijn we maar omgedraaid en in Pai gaan lunchen.
Na de lunch zijn we naar de Mhor Phaeng waterval gereden, die we wel hebben gevonden, zoals wat andere toeristen die hier wat aan het zwemmen waren en op de rotsen aan het klimmen. Wij hebben hier genoten van het uitzicht maar niet gezwommen, dat leek ons niet zo verstandig met Bas zijn wond. Hier weggegaan nadat we allebei gestoken waren door een naar vliegbeest en naar het Yun Lai Viewpoint gereden. Eerst kwamen we nog door een Chinees dorpje. Bovenaan de hele steile helling aangekomen bij het uitkijkpunt moesten we wel € 1 betalen, maar hiervoor kregen we wel een kannetje thee voor terug en natuurlijk een mooi uitzicht.
Hier dus heerlijk Chinese thee zitten drinken en daarna terug naar Pai want bij 'Pai Country' hebben ze hele lekkere fruitshakes!

Dag 118: Pai

Na weer heerlijk te zijn opgefrist na drie dagen jungle zijn we vandaag met een mini-busje naar Pai gegaan. Pas om half 11 vertrokken, dus alles rustig op het gemak. Hotelletje hadden we al vooraf geboekt, dus we hoefden niet op zoek naar een kamer. In Pai aangekomen, waren we wel een beetje verbaasd over het hoge 'Shakie en de chocoladefabriek' gehalte van het hotel, maar met een ruime, zeer nette kamer en een groot zwembad en zelfs een molen.
Verder voor de komende dagen een brommertje gehuurd omdat we net te ver buiten het dorp zitten om te lopen en we toch de omgeving willen zien.
Verder niet veel gedaan behalve in het dorp rond gekeken en een barretje gevonden waar ze MotoGP uitzonden, dus daar de verdere avond doorgebracht. En natuurlijk met een extra biertje voor Bas omdat hij zo blij was dat Valentino Rossi gewonnen had.

Dag 115 t/m 117: trekking Chiang Mai

Zoals bijna iedere toerist in Chiang Mai, hebben wij ook een trekking geboekt. De eerste dag zijn we allereerst naar een 'butterfly- and orchidfarm' geweest, zat niet in de toer, maar gewoon extra, niet heel boeiend en bijna geen vlinders te zien, maar vijf ofzo, maar het verplichte stopje hoort er voor de gidsen natuurlijk gewoon bij, voor de commissie. Daarna verder gereden naar een kleine markt geweest waar we eventueel de laatste inkopen/benodigdheden voor de trekking konden kopen, nu hadden wij alles al dus is het voor ons alleen een icecoffee van de 7/11 geworden.
Toen alle inkopen gedaan waren vertrokken we richting olifantenkamp waar we een ritje van een klein uurtje op een olifant hebben gemaakt. Bij aankomst begon het te regenen, dus wij allemaal regenkleding aan, was het gelukkig na vijf minuten weer droog, maar wel lekker zweten in de regenkleding op de olifant. Hierna begon de 'echte' trekking. We liepen twee uur naar een bergdorpje, alleen bergop, dus best vermoeiend, en gelukkig wel droog, alleen de laatste meters begon het te regenen maar toen waren we er al bijna. In dit dorp verbleven in een hut met alleen wat dunne matrasjes en het sanitair was alleen een Frans toilet wat een stukje lager op de helling stond naast de varkensstal. In het dorp was net een voetvolleywedstrijd tussen de omliggende dorpjes bezig, uiteraard met luide muziek en de nodige drank. Wij zijn met het groepje ook even gaan kijken en gelukkig werd het weer droog.
Na een wat onrustige nacht, door honden die aan het blaffen waren en de hanen die natuurlijk bij het eerste licht begonnen te kraaien, startte de volgende dag erg langzaam. Wij waren natuurlijk vroeg wakker, maar ontbijt was pas om 10.00 uur en we vertrokken om 10.30 uur voor een korte wandeling naar een ander dorpje voor de lunch. Hierna zijn we een stukje verder naar een kleine waterval gelopen waar we nog hebben gezwommen (en meteen 'gedoucht'). Vervolgens was het nog een kleine wandeling naar de overnachtingsplek, wat ook weer een grote hut was, maar nu wel met klamboe's en een toilet en een aparte 'douche' ruimte. Weer een Frans toilet natuurlijk, en de douche was een grote emmer water waar je met een klein bakje water uit kon scheppen en over je heen kon gieten. Het water liep vervolgens gewoon over de vloer, onder de muur door verder de helling af. Verder hadden zie hier veel dieren, honden die bijna in het kampvuur lagen, een kleine kat, verschillende vogels, natuurlijk verschillende kippen en zelfs een klein baby-aapje van 2 maanden oud (aan een touwtje) wel een beetje zielig, maar dat is hoe het hier gaat. De eigenaar zei dat hij het aapje gevonden had, maar wij hadden sterk het gevoel dat hij de moeder gevangen had, want ook hier wordt nog steeds veel gejaagd.
Om de lange avond door te komen hebben we met één van de gidsen en de andere 5 Fransen een spelletje gedaan rond het kampvuur.
Hier gelukkig geen blaffende honden en kraaiende hanen en de laatste ochtend is ook weer op het gemak begonnen. Na een korte wandeling langs een riviertje kwamen we bij het vertrekpunt van het raften aan. Hier kregen we uiteraard een prachtig reddingsvest met bijbehorende helm op en instructie wat te doen. Nu hadden we niet zo'n goede chauffeur, we gingen meer achteruit dan vooruit en zaten veel vast op de stenen. Nu was er ook niet veel water, maar steeds als er maar één steen in het zicht was, kreeg deze jongeman het voor elkaar om daar op te varen zodat we weer vast zaten. Hij moest nog wel wat oefenen. Uiteindelijk kwamen we bij het eindpunt van het raften en was het laatste deel van het programma nog een stukje met een bamboevlot. Nu dreef 'ons' vlot al onder water vóór dat er iemand op zat, maar met vier personen en het mannetje wat het vlot voortbewoog was drijfvermogen echt onvoldoende en zaten we tot ongeveer onze navels in het water en was het hele vlot onder water verdwenen en hoorden en voelden we het de gehele tijd over de bodem schrapen. Gelukkig hoefden we niet ver. Bij het eindpunt hebben we nog geluncht en daarna met de songthaew (auto met achterin de bak twee bankjes) terug naar Chiang Mai.

Dag 114: Chiang Mai

Vandaag zijn we er met een auto op uit geweest. Bas is om 7.00 uur met de tuktuk naar een verhuurbedrijf gegaan en was een uurtje later terug met een auto.
We zijn naar de hoogste berg en de hoogste waterval van Thailand geweest, die hier zo'n 90 km vandaan liggen in het nationaal park Doi Inthanon wat ook de naam van de 2595 meter hoge berg is. Uiteraard hebben we bij het bord, in de regen, een foto gemaakt. De waterval is de Mae Ya, maar daar waren we al als eerste naar toe gereden, toen het nog droog was. Verder zijn we ook bij  de "twin pagoda's" geweest, waar twee grote stupa's staan, één links en een rechts, beide te bereiken met een eigen trap en/of eigen roltrap. Deze liggen in een mooi aangelegde en goed onderhouden tuin en ook het uitzicht zou hier prachtig moeten zijn, maar wij zaten midden in een wolk en zagen zelfs de toppen van de stupa's niet eens, terwijl we er naast stonden.
Daarna over dezelfde weg terug en nog gestopt bij twee andere watervallen, Siriphum en Wachirathan. Beide ook indrukwekkende watervalllen. Wel jammer dat het bleef regenen, soms maar een beetje, dan weer wat harder, maar uiteindelijk besloten we toch maar om terug te rijden naar Chiang Mai, want het weer werd alleen maar slechter. De omgeving is erg mooi en ruig, goede wegen, veel watervallen dicht bij elkaar, er zijn er nog meer dan deze drie die wij bezocht hebben, dus al met al zeker de moeite waard alleen is droog weer wel fijner.
's Avonds nog even luxe gedaan bij de 'all you can eat' sushi zaak met lopende band. Erg lekker!

We gaan morgen weer trekken, we hopen heel erg dat het beter weer is dan vandaag, maar zijn dus weer 2 nachten 'buiten bereik'.

Dag 113: Chiang Mai

Buik rond en voldaan. Hele dag kookcursus gehad. Eerst op een kleine markt wat uitleg over rijstsoorten en kruiden gehad. Daarna naar de 'kook'-boerderij een stuk buiten Chiang Mai waar we een korte rondleiding kregen langs de kruidentuin en daarna was het het schortje voor en koken.
Je mocht uit een aantal gerechten kiezen en deze dan zelf bereiden en uiteraard ook opeten.
In totaal mocht je vijf gerechten maken. Alles werd duidelijk uitgelegd en voor gedaan.
Allemaal eerst achter het hakblok en daarna achter de wok. Alles supervers en goed gelukt. Dit duurde echt de hele dag en was erg gezellig, met Bas als enige man tussen de dames.

Dag 112: Chiang Mai

Chiang Mai ligt ook tussen de heuvels en dichtbij op de heuvels en in het Doi Suthep National Park ligt Wat Phra That Doi Suthep. Een vrij drukke tempel, met ook hier weer 'relics' van 'Lord Buddha'. Deze tempel wist duidelijk het toerisme uit te buiten, entree-prijzen voor buitenlanders, muziekgroepjes die geld op halen, veel winkeltjes en offertjes te koop.
Vanaf hier heb je ook een goed uitzicht over Chiang Mai, nu was het alleen niet helemaal helder, maar nog wel goed te zien.
Daarna zijn we hier aan de voet van de heuvel nog naar de zoo geweest. Zeker een dierentuin met potentie, ze zijn volop aan het moderniseren en sommige verblijven zijn echt al wel mooi, maar er is nog wel het nodige werk. Hoe gaat een Aziaat naar de dierentuin? Je koopt een kaartje en een buskaartje, want het park is wel heel groot, en je laat jezelf overal rondrijden zonder uit te stappen. Heb je dan wat gezien? Ja, alleen wel heel kort en uit de verte. Wij hadden ook een buskaartje, maar hebben ook gelopen. Nu, vanavond, nog naar de zondagavondmarkt. Schijnt ook gigantisch groot te zijn. Onvoorstelbaar dat al die markten kunnen bestaan, want ook de 'nightbazaar' is iedere avond.

Dag 111: Chiang Mai

Allereerst eens plannen gemaakt wat we hier en in de omgeving gaan doen en bij een touroperator al twee dingen geboekt.
Daarna de oude stad ingetrokken en daar nog een beetje ge-Wat. Eerst bij Wat Chedi Luang rond gekeken. Een deel hiervan is erg oud en stamt uit de 15de eeuw.
Daarna nog even bij de buren gekeken, een houten tempel met ook 'relics' en als laatste van de dag Wat Phra Singh. Er staan er hier nog véél meer, maar wij vonden het zo wel even goed geweest.
's Middags nog wat rondgelopen in de Central Market en later nog bij Promenada, een hypermodern winkelcentrum waar al veel reclame voor wordt gemaakt maar wat nog lang niet af is en nog niet veel winkels geopend zijn. Bas heeft er wel een hele leuke korte broek gekocht.
's Avonds naar de zaterdagavond markt geweest, ook hier ontzettend veel kraampjes met souvenirs, kleding, eten en drinken en live muziek midden in de drukke straat.
Versleten voeten van al het geslenter.

Dag 110: Chiang Mai

Om kwart voor elf met de bus mee richting Chiang Mai. Greenline bus was prima, zelfs met een soort stewardes aan boord die nootjes, flesje water en aan het einde verfrissingsdoekjes uitdeelde. Onderweg was er ook nog een fantastische film op, Thais natuurlijk, maar ook zonder ondertiteling prima te volgen, iets tussen bananasplit en Mr. Bean in.
In Chiang Mai zijn we vanmiddag alvast wat gaan shoppen, want er moeten toch ook wat kleren vervangen gaan worden willen we er thuis weer netjes bij lopen. Hier is bij het vliegveld een grote shoppingmall met vele grote namen.
Karen al een compleet nieuwe set gekocht. Broek, shirt en jasje. Bas alleen een t-shirt.
Straks nog naar de nachtbazaar, die bij het guesthouse om de hoek is.

Dag 109: Chiang Rai

Graag wilden wij hier nog wat verder naar het noorden, maar omdat dat net te ver is met een brommertje, excursies best duur waren en niet helemaal naar ons zin, hadden we voor vandaag een auto gehuurd via het hotel, dachten we. Om 8.00 uur gemeld bij de receptie, maar die moesten nog bellen naar de verhuurder. Deze kwam om 8.30 uur aan met een auto en een huurcontract in het Thais. We hadden al eerder aangegeven dat we alleen iets tekenen wat we kunnen lezen, maar hij had geen Engelstalig contract en dus geen deal. Wij hier maar op zoek naar een andere verhuurder en rond 9.00 uur was het geregeld en konden we op weg.
Eerst zijn we naar de 'Hall of Opium' geweest, een groots opgezet museum met alle denkbare informatie over opium, de geschiedenis, handel, invloed op het leven, enzovoorts. Ook erg beeldend en afwisselend in presentatievormen, van video tot wassenbeelden, diorama's en nagebouwde VOC schepen waar je doorheen liep tot een gang door een bergdeel die psychedelische taferelen moest voorstellen. Verder heel bizar dat we in dat gigantische pand bijna de enige bezoekers waren. Wel is het ondertussen keihard gaan regenen en bracht een mannetje van het museum ons onder een grote parasol naar een busje om ons terug naar de auto te brengen aan de andere kant van het gebouw. Heel lief!
Daarna zijn we naar de 'Golden Triangle' gereden, het drie-landenpunt van Thailand, Myanmar en Laos.  Ook hebben we hier, heel kort, de grote Boeddha op de foto gezet en zijn we nog naar een viewpoint gereden, maar door het weer was de 'view' wat minder.
Verder gereden naar Mae Sai waar we ineens midden over een overdekte markt reden, wel weer de juiste weg gevonden hadden, lekker binnendoor, maar na enkele kilometers de weg afgesloten was zijn we maar weer omgedraaid en met de hoofdweg richting Doi Tung gereden. Hier hebben we de 'Royal Villa' bezocht, met audiotour, en zijn nog naar de tempel bovenop de heuvel geweest. Daarna weer over de prachtige slingerweg terug richting Chiang Rai.
's Avonds na het avondeten hebben we onszelf nog verwend met lekkere ijsjes.

Dag 108: Chiang Rai

Vandaag met het Nederlandse stelletje van gisteren en de gibbon experience, afgesproken om samen wat bezienswaardigheden te gaan bezoeken. Wij op een brommertje, zij op een brommertje en na getankt te hebben vertrokken we naar de 'White Temple'. Verschrikkelijk over de top, nog lang niet af, maar een groot project in ontwikkeling. Denk aan de Sagrada Familia in Barcelona. Hier hebben ze ook een kunstenaar die zijn eigen grote kunstwerk/tempelcomplex aan het ontwerpen en wegzetten is wat ook pas na zijn dood afgebouwd zal gaan worden. Hij wil het bouwwerk ook op de lijst werelderfgoed en dat zal ooit vast wel lukken, een uiting van modern Boeddhisme, binnen op de muurschilderingen zelfs afbeeldingen van Angrybirds, Michael Jackson, allerlei striphelden en zelfs Bin Laden en Bush naast de meer traditionele afbeeldingen. Buiten alles wit, met veel glinsters en spiegelsteentjes.
Daarna, heel wat anders, weer naar een waterval gereden, de Khunkorn Falls, best een hoge, en lekker om even af te koelen.
De laatste bestemming was het Mae Fha Luang Art and Cultural Park, een museum met allerlei voorwerpen van teakhout en ook andere gebouwen van hout met in één daarvan oude houten voorwerpen, en dat alles gelegen in een mooi aangelegd park.
Verder het goede nieuws dat de € 100 die afgeschreven was ondanks een door de automaat afgebroken pin-transactie in Luang Prabang, weer terug gestort was op de rekening. Kleine financiële meevallers zijn altijd fijn.

Dag 107: Chiang Rai

Na de toch wel inspannende en lange dag van gisteren, zijn we vandaag niet van plan heel veel bijzonders te gaan doen. De vermoeidheid heeft toch wel toegeslagen.
Wel zijn we hier naar het grote, overdekte winkelcentrum gegaan. Heerlijk koel, erg westers en op zoek gegaan naar een telefoonkaart voor Bas zijn telefoon. Dit heeft wel wat voeten in aarde gehad, maar twee uur later was alles goed ingesteld en geregeld.
Verder nog wat door de stad gelopen, ze hebben hier een prachtige gouden klok/beeld op een rotonde staan die 's avonds zelfs vijf minuten lang muziek speelt en constant anders belicht wordt en dus van kleur verandert. Erg apart.
Verder heeft Karen nog via video-skype een sollicitatie-gesprek gehad op een interne vacature, maar is het helaas niet geworden. Wel bijzonder om een gesprek via Skype te hebben.
Daarna met een ander Nederlands stelletje gegeten op de avondmarkt.