Alweer netjes op tijd werden we opgehaald door de chauffeur van het minibusje wat nog helemaal leeg was. Alleen waren de plaatsen vooraan gereserveerd, zo begrepen wij, en gingen dus maar achterin zitten. De bagage werd op het dak geknoopt en we vertrokken. Zouden we de enige zijn? Natuurlijk niet, we reden eerst naar het busstation waar, zoals inmiddels gewoon begint te worden, weer een heel gezin met al hun hebben en houwen instapt. Nu zijn we wel vol genoeg dachten we, weer verkeerd, er konden nog best twee toeristen bij. Na drie kwartier waren we dus tot de laatste stoel vol en konden we vertrekken. Werd dus wel weer de dagrugzak op schoot, maar ja, je kunt niet alles hebben...
De reis verliep vlot, een prima chauffeur, niet te snel, niet te langzaam en de omgeving was prachtig en het andere stel toeristen was erg aardig en gezellig, met de Loa hebben we niet geconverseerd, ons Lao is niet goed genoeg.
Onderweg nog gestopt voor een noodle-soup en netjes, inclusief stop, 6 uur over de 235 km gedaan. Maar de weg is hier één lange bergpas met geen 20 meter recht, dus dat was prima, we hadden op zeven uur gerekend.
Bij het busstationnetje stonden al veel mannetjes klaar om ons naar een hotel te brengen, gratis, daar houden wij Hollanders van, en het eerste hotelletje wat we uitgezocht hadden, zag er netjes uit, dus daar zijn we ingecheckt.
Geen foto's vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten